Object
Dijcke(n), Ten

Locatie
Adres: Heggerweg 5, 6176 RB, Spaubeek
Spaubeek
Gemeente Beek
Provincie Limburg

Het door een gracht omgeven herenhof met bijbehorende pachthof Ten Dijcke(n) is gelegen ten zuiden van de A76 tussen Spaubeek en Schinnen langs de verbindingsweg tussen Spaubeek en Hegge.

Typologie
 (Zeventiende eeuws Herenhof)
Het door een gracht omgeven herenhof stamt uit begin zeventiende eeuw. Het oostelijk ervan aanwezige pachthof is mogelijk iets ouder. Wat de vormgeving betreft geven de Ferrariskaart uit 1777 en de kadastrale minuutkaart gemeente Spaubeek, 1811-1832, Limburg, sectie B, blad 01 grote verschillen te zien.

Huidige situatie
Laatst bijgewerkt: oktober 2014

Huidige functie:

In de huidige vorm bestaat Huis Ten Dijcke uit een door een gracht omgeven U-vormig herenhof met ten westen ervan een L-vormig pachthof. Het herenhof wordt door de huidige eigenaar bewoond. Van het pachthof is een deel van het dak ingestort.

Toestand van het middeleeuwse kasteel
Zichtbaar:
Grondgebruik:

Het herenhof is begin twintigste eeuw voor bewoning geschikt gemaakt en is als zodanig in gebruik. Een deel ervan wordt als woning verhuurd. Het pachthof is in slechte staat van onderhoud. Als gevolg hiervan is een gedeelte van het dak ingestort.

Afmetingen
De aangegeven afmetingen (ca. 55x45m) betreffen de afmetingen van het huidige door een gracht omgeven herenhuis.

Oudste vermelding
Datum:
Bron:

Bezitsgeschiedenis
Voor zover bekend is Adam van Randerath de eerste eigenaar van Huis Ten Dijcke. Aangenomen wordt, dat hij ook de bouwheer ervan is geweest in het begin van de zeventiende eeuw. Via het huwelijk van de dochter van zijn broer ging Ten Dijcke in 1690 over naar de familie van haar man de Italiaanse edelman Thomas de Negri. Door het huwelijk van een vrouwelijke erfgename met de Fransman Ferdinand Joseph Julien Caselli ging Ten Dijcke over naar leden van diens familie. Wegens schulden moest Ten Dijcke in de eerste helft van de negentiende eeuw worden verkocht aan Adriaan Michael Maurissen, wiens dochter in 1845 trouwde met Wilhelmus Hubertus Pijls. In 1956 verkochten hun erfgenamen Ten Dijcke aan de familie Maase, familieleden van de huidige eigenaar.

Historische betekenis
Voor zover bekend heeft Ten Dijcke geen rol van betekenis gehad.

Bouwgeschiedenis
Het huidige door een gracht omgeven Huis Ten Dijcke bestaat uit een, rond een binnenplaats gegroepeerd, U-vormig gebouwencomplex, met in de noordelijke vleugel het herenhuis, in de zuidelijke vleugel de stallen en in de oostelijke vleugel de dienstwoning, het poortgebouw en de knechtenkamer. Het uit twee verdiepingen bestaande bakstenen gebouw stamt uit het begin van de zeventiende eeuw. Wat plattegrond betreft komt de huidige vormgeving min of B, blad 01. De op de Ferrariskaart uit 1777 aangegeven plattegrond wijkt daar aanzienlijk van af. Het hierop aangegeven door een brede gracht omgeven hoofdgebouw heeft een meer kasteelachtige vormgeving bestaande uit een rondom een binnenplaats gegroepeerd complex gebouwen met toren(tje)s op de vier hoekpunten. Het gedeeltelijk door een gracht omgeven voorhof heeft hierbij een U-vormige plattegrond. In het begin van de negentiende eeuw zijn aanzienlijke veranderingen aan het Huis doorgevoerd. Hierbij is het oorspronkelijke met leien gedekte zadeldak vervangen door het huidige met pannen gedekte schilddak, waarbij alle bouwdelen dezelfde hoogte hebben gekregen. Verder zijn grotere raamopeningen aangebracht en verdween de indeling met de kruis- en kloostervensters. Het eenvoudige poortfront heeft een valbrugsponning en is voorzien van schietgaten. In 1924 werd het herenhuis nogmaals verbouwd en daarbij geschikt gemaakt als pachterswoning. Van de oorspronkelijke pachthof zijn een aantal bouwdelen gesloopt, is de schuur in 1825 gerenoveerd en is het dak van de grote remise als gevolg van slecht onderhoud ingestort. De gracht waarmee vroeger de pachthof was omgeven is gedempt.

Afbeeldingen
- Google Earth, datum beeldmateriaal 2009, geraadpleegd oktober 2014; - kadastrale minuutkaart gemeente Spaubeek, 1811-1832, Limburg, sectie B, blad 01, geraadpleegd oktober 2014; - Ferraris kabinetskaart der Oostenrijkse Nederlanden en het Prinsbisdom Luik uit 1777, nummer 209 Schinnen. - Foto aanzicht oostvleugel met poortgebouw, Hupperetz,W., Olde Meierink,B. en Rommes,R. (red.), 2005, Kastelen in Limburg, Burchten en Landhuizen (1000-1800), Utrecht, Stichting Limburgse Kastelen, 298;

Bronnen
- http://watwaswaar.nl/#ci-3s-6-1-1v-1-3t56-IQC---2RM, geraadpleegd oktober 2014; - http://monumentenregister.cultureelerfgoed.nl/php/main.php, geraadpleegd oktober 2014; - http://archis2.archis.nl/archisii/html/index.html, geraadpleegd oktober 2014; - http://www.limburg.nl/e_Loket/Atlas_Limburg/Thematische_viewers/Kunst_en_Cultuur/ geraadpleegd oktober 2014; - http://ruimtelijkeplannen.nl, geraadpleegd oktober 2014; - http://www.kbr.be/collections/cart_plan/ferraris/ferraris_nl.html, geraadpleegd oktober 2014;

Literatuur
- Hupperetz,W., Olde Meierink,B. en Rommes,R. (red.), 2005, Kastelen in Limburg, Burchten en Landhuizen (1000-1800), Utrecht, Stichting Limburgse Kastelen, 299-300; - Overvoorde, J.C., 1926, Voorlopige lijst der Nederlandsche monumenten van geschiedenis en kunst, deel VIII, de provincie Limburg, 's Gravenhage, 444; -Win, J.T.H. de, 1978, Kastelen van Limburg, Hoensbroek, 101;

Bescherming gebouw
Status:

Monumentnummer: 8774
 OMSCHRIJVING UIT RCE: Hoeve Dijcken, op dubbel omgracht terrein gelegen haakvormig bakstenen gebouw, XVII-XVIIIB, twee verdiepingen hoog; een zijvleugel hoger dan de andere. Eenvoudig poortfront met valbrugsponning; schietgaten. Losse schuur van baksteen met speklagen in mergel.

Bescherming terrein
Status:

Bestemming
Bestemmingsplan: J (Op het kasteelterrein is van toepassing het door de gemeente Beek in 2011 vastgestelde bestemmingsplan buitengebied Beek met als enkelbestemming: Agrarisch, agrarisch bedrijf en als dubbelbestemmingen Waarde: Archeologie 1 en Ecologie.)
Bestemming:  (enkel bestemming)
Bestemming:  (Dubbelbestemming waarde: archeologie en ecologie)

Auteur en datum
Auteur: J.H.Wendrich
Beschrijving gemaakt: oktober 2014

Geomorfologische codering
11/10A4: Losswand;

Bodemkundige codering
Rn15C: kalkloze poldervaaggronden, licht zavel, profielverloop 5: