Putting, de / Putteneyck

IN BEWERKING [?]

Object
Putting, de / Putteneyck

Locatie
Adres: Bosakkerweg
Kessel
Gemeente Peel en Maas
Provincie Limburg

Het oorspronkelijk omgrachte adellijke huis lag ten noorden Kessel, een eind buiten de bebouwde kom in het gehucht Den Hout, aan de weg naar Baarlo iets ten noorden van de huidige boerderij. De coördinaten van de hoekpunten van het omgrachtte terrein zijn ingeschat op basis van de combinatie van de kadastrale minuutkaart gemeente Kessel, 1811-1832, Limburg, sectie A, blad 03 en Google Earth

Typologie

Het in fasen gebouwde huis betrof een omgrachte adellijke woning, waarvan het oudste gedeelte naar men aanneemt stamt uit de 13e eeuw..

Etymologie
Het is niet bekend waaraan de naam van het oorspronkelijk hof is ontleend.

Huidige situatie
Laatst bijgewerkt: augustus 2011

Huidige functie:

Ter plaatse van het oorspronkelijke kasteelterrein is thans een akker aanwezig. In de naastliggende boerderij is de oorspronkelijke gevelsteen met het alliantiewapen van de families Von Hundt zum Busch en Van Erp en het jaartal 1652 ingemetseld.

Oudste vermelding
Datum: 1407
Bron: Register op de Leenaktenboeken Vorstendom Gelre en graafschap Zutpen, Overkwartier.

Den hoff geheiten Puteyck, gelegen in den kerspel van Kessel, met allen sijnen tobehoren, opgedragen bij Dries van den H u s e n in behoeff Otten van H o l t m e u l e n , also dat Dries sijn leven sal man bliven onde daerna Otte ofte sijne erven eenen anderen man setten sullen, a°. 1406

Bezitsgeschiedenis
De oudste bekende vermeIding van het huis De Putting betreft de vermelding in het "Register op de Leenaktenboeken Vorstendom Gelre en graafschap Zutpen, Overkwartier" als in 1406 ene Dries van den Husen zijn "hoff geheiten Puteyck", opdroeg aan de hertog van Gelre ten gunste van Otten van Holtmeulen. Hoelang het daarvoor al in het bezit was van deze Dries den Husen en of het hiervoor al een leengoed was van de hertog van Gelre is niet bekend.
Door vererving bleef de Putting tot circa 1627 in het bezit van de familie van Holtmeulen. Omstreeks die datum overlijd, Engelbert van Holmeulen, de laatste mannelijke telg van het geslacht van Holtmeulen. Hierna gaat de Putting over naar zijn erfgenaam, zijn neef Willem van Brempt, die het vervolgens weer naliet aan zijn nicht Agnes van Erp.
Via het huwelijk van Agnes van Erp met Werner Ulrich Wilhelm von Hundt zum Busch in 1637 gaat de Putting over naar de familie Von Hundt zum Busch. In 1747 trouwde hun achterkleindochter met Joachim Reinald von Glasenap, een luitenant in Pruisische dienst, die in 1749 per testament al haar goederen aan haar echtgenoot naliet.
Van wege financiële problemen waren zijn genoodzaakt om de Putting in 1749 te verkopen aan Johannes Joseph van Wessem, Raad van het Hof tot Venlo, die het vervolgens in 1750 verkocht aan Wilhelm Joseph baron van Bierens, heer te Grefath en deken van het koninklijk stift te Aken.
Na de dood van Wilhelm Joseph baron van Bierens ging de Putting in 1787 over naar zijn neef Hendrik Willem baron van Erp, die in 1797 trouwde met Helena Gertruidis barones van Voorst tot Voorst. Na de dood van haar man heeft deze Helena Gertruidis in 1846 het oorspronkelijk huis de Putting laten afbreken en met het vrijkomende materiaal een boerderij laten bouwen onder dezelfde naam. Deze thans nog aanwezige boerderij werd iets ten zuid-westen van het oorspronkelijke huis gebouwd.
Tot de verkoop ervan in 1923 bleef deze nieuwe boerderij met bijbehorende landerijen in het bezit van de familie Van Erp. Hierna veranderde de boerderij door verkoop en vererving meerdere keren van eigenaar. Sinds 14 september 1990 is de bouwhoeve in het bezit van de Maatschap Dings.

Historische betekenis
Huis noch bewoners hebben een rol van betekenis gespeeld.

Bouwgeschiedenis
Daar er bij de verkoop van het "hoff geheiten Puteyck" omstreeks 1406 de verkoper Dries van den Husen zijn leven lang het recht van bewoning kreeg toegewezen, kan worden afgeleid dat er sprake moet zijn geweest van een huis. Wat de afmetingen en vorm van dat huis zijn geweest en of er destijds al sprake was van een omgrachting is niet bekend. Daar de leden van de familie Van Holtmeulen het beheer van de Putting overlieten aan rentmeesters en deze de boerderij verpachtten, zal er waarschijnlijk in de 15e en 16e eeuw alleen sprake zijn geweest van een eenvoudige boerenhoeve. Mogelijk dat pas begin 17e eeuw nadat hun erfgenamen zelf op het hof zijn gaan wonen het huis wordt uitgebreid tot de afmetingen zoalls aangegeven op de kadastrale minuutkaart (gemeente Kessel, 1811-1832, Limburg, sectie A, blas 3) en de pentekening van Jan de Beijer uit 1738.
Op grond van deze gegevens, kan worden afgeleid dat het huis bestond uit een binnen een omgrachting gelegen complex gebouwen. Deze gebouwen waren min of meer in een u-vorm rondom een binnenplein gegroepeerd met de openzijde aan de oostzijde. Via een ophaalbrug halverwege de westzijde was het complex toegankelijk. De aan de zuidzijde gelegen hoofdvleugel was hierbij het oudste gedeelte van het complex, dat mogelijk nog tot de oorspronkelijke boerderij heeft behoord. Deze vleugel bestond uit een bouwlaag en werd afgedekt door een hoog met pannen afgedekt zadeldak. Betreffende zuidvleugel eindigde aan de westzijde door een waarschijnlijk later aangebouwde en rijkelijk gedecoreerde topgevel met op de hoeken polygonale arkeltorentjes. Aan de noord- en zuidzijde was de binnenplaats omgeven door lage gebouwen van latere datum. Op het ontmoetingspunt van beide vleugels stond een enigszins uitspringend tweelaags torentje versierd met schietgaten. De tussen de hofdvleugel en betreffende hoektorentje aanwezige westvleugel bevatte het poortgebouw voorzien van een topgevel ter plaatse van de toegangspoort. Gezien de boven de toegangspoort aanwezige gevelsteen met het alliantiewapen van de families Von Hundt zum Busch en Van Erp met het jaartal 1652, mag worden aangenomen dat de uitbreiding van het huis heeft plaats gevonden in het begin van de 17e eeuw. Ten zuiden van het omgrachte gebouwencomplex was volgens de kadastrale minuutkaart een omgrachtte tuin aanwezig. De omgrachting werd gevoed door de ten oosten van het huis aanwezige Tasbeek.
Omstreeks 1849 werd het oorspronkelijke lijk huis de Putting afgebroken en werd met het vrijkomende materiaal even ten zuidwesten ervan onder dezelfde naam de thans nog aanwezige boerderij gebouwd.