Keppel

IN BEWERKING [?]

Object
Keppel

Locatie
Adres: Dorpsstraat 41
Laag-Keppel
Gemeente Gemeente Hummelo en Keppel
Provincie Gelderland

Kasteel Keppel ligt op een eiland, dat gevormd wordt door twee takken van de oude Ijssel.

Typologie

Keppel is een rechthoekig kasteel.

Etymologie

Huidige situatie
Laatst bijgewerkt: 12-10-2000

Kasteel Keppel laat momenteel nog steeds de negentiende-eeuwse toestand zien. Sinds die periode heeft het kasteel weinig grote verandering ondergaan. Ook staat nog het bouwhuis uit de zestiende eeuw, die is voorzien van een gevel uit de achttiende eeuw.

Oudste vermelding
Datum:
Bron:

Bezitsgeschiedenis
Het is mogelijk dat Sweder van Voorst in de eerste helft van de veertiende eeuw de grondvesten van het huidige kasteel heeft gelegd. Deze Sweder was een zoon uit het huwelijk van Roderick van Voorst en de erfdochter Beatrix uit het geslacht Keppel. De heren van Keppel komen al voor aan het eind van de twaalfde en het begin van de dertiende eeuw. Waarschijnlijk hebben de heren van Keppel oorspronkelijk gewoond op de burcht Hombeeck of het Hommeke, die slechts drie kilometer ten westen van kasteel Keppel lag. In ieder geval bracht het huwelijk tussen Beatrix en Roderick de Keppelse bezittingen in het bezit van de familie Van Voorst. Het is mogelijk dat hun zoon Sweder kasteel Keppel bouwde, maar in ieder geval was hij de stichter van het stadje Laag-Keppel. Kasteel Keppel bleef in familie Van Voorst tot 1401. In dat jaar overleed Sweder van Voorst, een kleinzoon van de eerste Sweder. Na zijn dood kwam Keppel in handen van zijn zuster Johanna, die getrouwd was met Otto van Polanen. Otto van Polanen werd in 1413 ook heer van Asperen. Rond 1432 werd Keppel georven door de dochter van Otto en Johanna, Cunigunda. Cunigunda van Polanen was getrouwd met Frederick van Heeckeren, genaamd Rechteren. Hierdoor kwam Keppel in bezit van het laatstgenoemde geslacht. In 1530 kwam Keppel door het huwelijk tussen Elisabeth van Heeckeren met Johan van Pallandt in handen van het geslacht Van Pallandt. Nog steeds is het kasteel in handen van deze familie. In 1938 bracht Elisabeth Aldegonda Anna del Court van Krimpen, weduwe van Reinhard Jan Christiaan van Pallandt, kasteel Keppel, het belangrijkste deel van de inventaris en de tuin in de Pallandt van Keppel Stichting onder.

Historische betekenis

Bouwgeschiedenis
Kasteel Keppel is het resultaat van vele eeuwen bouwgeschiedenis. De oudste fase van het kasteel bestaat uit een middeleeuwse woontoren, die rond 1300 werd gebouwd. Het oudste gedeelte van het kasteel is de grote vierkante toren op de noordwesthoek van het complex, die is gebouwd op de resten van de bovengenoemde middeleeuwse voorganger. Oorspronkelijk bevond zich naast de toren een klein voorplein met een weermuur. Het voorplein werd geleidelijk aan volgebouwd en men voorzag het geheel van een poortgebouw. In de loop van de vijftiende eeuw bouwde men achter de donjon een vleugel, waar de ridderzaal een plaats had. Achter de ridderzaal bouwde men een korter vertrek. Ook bouwde men toen de oostelijke hoektoren. De achterzijde van het kasteel was toen nog gedeeltelijk open. Op de zuidwesthoek stond wel een laag gebouwtje. In 1510 werd Keppel geheel verwoest door Utrechtse troepen. Het kasteel werd herbouwd, maar in 1582 brachten staatsgezinde troepen opnieuw grote schade aan het kasteel toe. Bouwmeester Willem van Bommel kreeg de opdracht kasteel Keppel te herbouwen. Deze herbouw vond plaats tussen 1612 en 1620. Bij de herbouw werd het middeleeuwse poortgebouw vervangen door een ingang met voluutgevel. In de hoek tussen het poortgebouw en de noord-oostvleugel bouwde men een achtkantige traptoren. In 1750 verhoogde en verlengde men de zuidgevel en in 1850 trok men de achtergevel op. De binnenplaats raakte toen dus helemaal ingebouwd. Aan het einde van de achttiende eeuw ontwierp men voor het kasteel een nieuwe hal, waarbij men de verdieping erboven verwijderde. Ook verving men in die periode veel van de kruisramen door modernere schuiframen. De ophaalbrug maakte aan het einde van de achttiende eeuw plaats voor een dam. Toen sloopte men ook het rechter bouwhuis. Het linker bouwhuis met de zogenaamde 'dieventoren' stamt waarschijnlijk nog uit de zestiende eeuw, maar men heeft dat gebouw in de achttiende eeuw wel een nieuwe voorgevel aangemeten.